Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

List okólny Przeora Generalnego

   

Powołał nas na misję.

 

2 luty 2020

 

Do wszystkich Braci i Wspólnot Zakonu

 

Drodzy Bracia!

 

W dniu święta Ofiarowania Pańskiego,2 lutego, będzie obchodzony również XXIV Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.Ponieważ w tym roku przypada w niedzielę, papież Franciszek będzie świętował gow Bazylice Świętego Piotra, wraz z osobami konsekrowanymi z Rzymu, w sobotę 1lutego.

 

Z tej okazji pragnę złożyćnajserdeczniejsze życzenia wszystkim współbraciom z naszego Zakonu oraz wszystkimosobom konsekrowanym, które zaangażowane są w naszą misję i są częścią RodzinySzpitalnej. Ten dzień daje nam po raz kolejny okazję do świętowania naszejkonsekracji zakonnej i dziękowania Bogu za dar powołania, który nam ofiarował,dzięki niemu możemy bowiem praktykować charyzmat szpitalnictwa, zgodnie zduchem świętego Jana Bożego, naszego Założyciela.

 

Z tej okazji Ojciec Święty przypominanam, że: „Jezus nas nie wybrał i nie posłał nas, abyśmy byli najliczniejsi!Powołał nas do realizacji misji. Posłał nas do społeczeństwa jako mały zakwas, jakozaczyn błogosławieństw i miłości braterskiej, miłości w której jakochrześcijanie wszyscy możemy się odnaleźć, aby uobecniać Jego królestwo!” (Wizytaapostolska w Maroku, 30-31 marca 2019)

 

Prawie rok temu zakończyliśmyKapitułę Generalną naszego Zakonu, zakończyliśmy ją właśnie braterskimspotkaniem z Papieżem, podczas którego wskazał on ważne kierunki, ku którymnależy podążać dla dobra naszego Zakonu, a szczególnie dla naszego życiakonsekrowanego, zgodnie ze słowami, które zacytowałem w poprzednim akapicie.Ponadto w dokumencie końcowym Kapituły Generalnej, zostały zawarte konkretnewskazówki dotyczące naszego życia konsekrowanego na poziomie duchowym iapostolskim, a także osobistym i wspólnotowym.

 

Chciałbym przy tej okazji podkreślić wagęformacji permanentnej, jako jednego z kluczowych elementów stałej odnowynaszego życia konsekrowanego, zarówno osobistego, jak i wspólnotowego. Formacjabonifratra nie kończy się na formacji początkowej, ani też profesji wieczystej.Musimy pamiętać, że trwa ona całe życie. Jednak nie zawsze mamy to na uwadze izadowalamy się jedynie udziałem w jakichś kursach na tematy związane z życiemduchowym, apostolskim i braterskim. Czasami, nawet i to trudno jest zrobić.

 

Oczywiście, także i takie kursy sączęścią formacji permanentnej, ale jest to niewystarczające. W rzeczywistościformacja permanentna, której potrzebują osoby konsekrowane, a w tym przypadkumy, bracia św. Jana Bożego, powinna pomagać nam przeżywać powołanie z pasją,radością i entuzjazmem, uzdalniając nas do ofiarowania życia Bogu i JegoKrólestwu w służbie chorym, ubogim i potrzebującym.

 

Nie każdy musi robić to samo, musimywziąć pod uwagę wiek, kulturę, realizowaną misję apostolską i inne różnice. Alewszyscy musimy budować i dbać o te elementy, które pomagają nam w codziennymprzeżywaniu naszego życia duchowego, braterskiego i apostolskiego, w stałejścieżce rozwoju duchowego i szpitalnego, oraz w procesie stałego nawracania.

 

Każdy brat osobiście odpowiedzialnyjest za zapewnienie sobie niezbędnych do tego narzędzi. Także przełożeniprowincjalni i miejscowi, zobowiązani są do ich takiego zorganizowania, aby pomagaćbraciom i wspólnotom. Zarząd Generalny przygotowuje dokument ramowy, któryzostanie przesłany do Prowincji i Regionów Zakonu, aby w oparciu o jego założenia,organizować i rozwijać formację braci i wspólnot.

 

Tylko troszcząc się o nasząkonsekrację (także poprzez dobrze rozumianą formację permanentną), możemyodpowiedzieć na wezwanie Pana, aby stać się zaczynem wśród ludzi i światłempośród ciemności.

 

Życzę wszystkim radosnych obchodów XXIV Światowego Dnia Życia Konsekrowanego, ijak już mówiłem przy innych okazjach: „Niech wszyscy bracia świętego JanaBożego oświecają świat świadectwem szpitalnictwa, podobnie jak to czyniły świętyJan Boży!”

 

Zjednoczeni w Panu i św. Janie Bożym,przesyłam Wam braterskie i szpitalnicze pozdrowienia.

 

 

Br. Jesús Etayo

Przełożony Generalny

 

 

Copyright © 2024 Fatebenefratelli