Uczęszczałem do szkoły prowadzonej przez Braci Szkolnych Marystów (zgromadzenie to założył francuski święty Marcellin Champagnat). Dzięki temu, kiedy skończyłem naukę i zacząłem pracę, dobrze rozumiałem i doceniałem powołanie zakonne braci. Mieszkałem niedaleko “Kendall Grange” szkoły specjalnej dla upośledzonych chłopców, którą prowadził Zakon Bonifratrów. W miarę jak poznawałem braci, ich życie i pracę, coraz bardziej utwierdzałem się w przekonaniu, że powinienem wstąpić do tego właśnie zakonu. W końcu w 1964 r. zdecydowałem się na ten krok. Gdy byłem scholastykiem odbyłem studia w zakresie pielęgniarstwa psychiatrycznego, po czym podjąłem pracę w dziełach dla niepełnosprawnych umysłowo prowadzonych przez Prowincję. W 1994 r. zostałem wybrany na przewodniczącego nowo utworzonej organizacji Catholic Health Care działającej na terenie Nowej Południowej Walii i Australijskiego Terytorium Stołecznego. To był początek dwudziestoletniej, bardzo ciężkiej pracy na rzecz tej organizacji, zarówno na poziome regionalnym, jak i krajowym W dniu 8 sierpnia 2014 r., Diecezja Parramatta nadała mi Medal Honoru w uznaniu za moją 20 letnią pracę. Wspominam o tym odznaczeniu tylko dlatego, żeby pokazać, jak wielu braci wniosło znaczący wkład w rozwój duszpasterstwa zdrowia na całym świecie. Ta posługa na rzecz Kościoła jest integralną częścią mojego szpitalniczego powołania.