Wstąpiłem do Zakonu św. Jana Bożego w 2004 roku. Jestem przekonany, że ziarno mojego powołania zostało zasiane 30 lat temu, kiedy odwiedziłem Daegu City Hospital jako student trzeciego roku. Nie byłem wtedy jeszcze chrześcijaninem, ale miałem przyjaciół katolików. Też chciałem być katolikiem i chicałem żyć wiarą, ale zainteresowanie ziemskimi przyjemnościami przeważyło. Kiedy miałem prawie 30 lat, jako wolontariusz zacząłem opiekować się osobami starszymi i niepełnosprawnymi umysłowo. Nosiłem im jedzenie, pielęgnowałem ich, sprzątałem. Zacząłem odczuwać niezmierną radość pomagając innym i zdałem sobie sprawę, że ziemskie przyjemności straciły dla mnie zupełnie znaczenie. Udałem się do Chuncheon i spotkałem z bratem Michaelem, który teraz jest prowincjałem. Przyjął mnie z ogromną serdecznością, pomimo tego, że wcale nie byłem umuwiony na wizytę. Wkrótce odwiedziłem dom macierzysty zakonu w Gwangju. Tam odczułem ogromny pokój i szczęście. Teraz wiem, że tak się stało dzięki charyzmatowi szpitalnictwa. Zdecydowałem się wstąpić do Zakonu. Kiedy zostałem już bratem, pracowałem w domu opieki dla osób starszych i ośrodku rehabilitacyjnym dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Doświadczyłem braterskiej opieki ze strony innych braci. Niech Bogu będzie chwała i uwielbienie za to, że obdarzył mnie łaską powołania do życia zakonnego. Nieustannie modlę się prosząc, aby Bóg nadal, aż do końca, kierował moim życiem.